کد خبر: 21720
تاریخ انتشار: ۵ مهر ۱۴۰۴ - ۲۱:۲۰
24.jpeg

نوجوانی، بلوغ و جوانی دوران حساسی در زندگی هر فردی است. دوران نوجوانی زمانی است که تغییرات ظاهری و درونی با هم همراه می شود تا کمال فرا رسد. برای این که در تربیت فرزند نوجوانتان موفق شوید باید شما و شوهرتان در کنار هم قرار بگیرید و هر کدام بر اساس ویژگی های روانی خود، مسئولیت تربیت فرزند را بر عهده بگیرید. بیشترین وظیفه شما به عنوان مادر، حمایت عاطفی از فرزندتان است. شما باید در مقابل مشکلات و فشارهای روانی از فرزند خود حمایت کنید. باید در کنار او باشید و از انتقاد کردن های مدام نسبت به او خودداری کنید. هرگونه تندی و پرخاش مادر، می تواند روند تربیت فرزند را با مشکل روبه رو کند.

به گزارش پایگاه خبری پیام خانواده؛ نوجوانی، بلوغ و جوانی دوران حساسی در زندگی هر فردی است. دوران نوجوانی زمانی است که تغییرات ظاهری و درونی با هم همراه می شود تا کمال فرا رسد. برای این که در تربیت فرزند نوجوانتان موفق شوید باید شما و شوهرتان در کنار هم قرار بگیرید و هر کدام بر اساس ویژگی های روانی خود، مسئولیت تربیت فرزند را بر عهده بگیرید. بیشترین وظیفه شما به عنوان مادر، حمایت عاطفی از فرزندتان است. شما باید در مقابل مشکلات و فشارهای روانی از فرزند خود حمایت کنید. باید در کنار او باشید و از انتقاد کردن های مدام نسبت به او خودداری کنید. هرگونه تندی و پرخاش مادر، می تواند روند تربیت فرزند را با مشکل روبه رو کند.

شوهرتان را در زمینه تربیت فرزند فعال تر کنید

باتوجه به این که فرزندتان پسر است، ضروری است که باید و نبایدها توسط پدرش به فرزندتان منتقل شود. اگر مادر چنین کاری را انجام دهد، با توجه به این که ابزار لازم را برای این کار ندارد، با شکست روبه رو می شود. علاوه بر این، پدر در سنین نوجوانی نقش زیادی روی خواسته های فرزند دارد و نوجوان از پدر خود حرف شنوی بیشتری دارد. بنابراین شما باید تمام تلاش خود را به کار گیرید که شوهرتان در زمینه تربیت فرزند فعال تر شود و در تربیت او نقش خود را ایفا کند. در غیر این صورت هر چند به عنوان یک مادر تمام تلاش های خود ر ا به کار گیرید، نتیجه دلخواه و مطلوب حاصل نخواهد شد.

تکنیک هایی برای تشویق نوجوان به درس خواندن

فرزند ۱۸ ساله شما دیگر آن کودک دیروز نیست؛ پس باید نحوه تعاملات خود را با او تغییر دهید و با توجه به ویژگی های روانی فرزندتان با او رفتار کنید. با این حال، توصیه هایی که در ادامه مطرح خواهد شد، به شما کمک می کند تا فرزندتان را به درس خواندن علاقه مند کنید.

*در مورد غیبت های فرزندتان از مدرسه بسیار حساس باشید. اجازه ندهید با هر دلیل ساده ای از مدرسه رفتن سر باز زند. برای رفاه حال خودتان مانند زودتر رفتن به مسافرت یا دیرتر بازگشتن از سفر، از مدرسه رفتن وی جلوگیری نکنید. شما با نحوه رفتار خود اهمیت درس و مدرسه را به طور تلویحی به وی می آموزید بنابراین مراقب رفتار خود باشید.

*سعی کنید زمینه دوستی فرزندتان را با افراد درسخوان و پر تلاش فراهم کنید و زمینه ارتباط او را با افرادی که انگیزه چندانی برای تحصیل ندارند، کمتر کنید.

*باید به گونه ای با او رفتار کنید که احساس نکند با درس نخواندن می تواند شما را تحت تاثیر قرار دهد و در تصمیم گیری هایتان، به نفع خودش گروکشی کند. به طور مثال، بگوید: «اگر فلان وسیله را برای من نخرید، دیگر به فکر درس خواندن من نباشید!»

*گاهی نوجوان نسبت به موفقیت تحصیلی خود دچار تردید می شود و به همین دلیل، خودش را در برابر درس ها شکست خورده قلمداد می کند. در چنین شرایطی والدین باید به نوجوان خود امید دهند و با او به شیوه ای رفتار کنند که نسبت به آینده خود امیدوار باشد.

*برای این که فردی در تحصیل موفق باشد، لازم است هدف داشته باشد. باید به نوجوان خود کمک کنید تا بتواند در زمینه تحصیلی خود اهدافی را تعیین کند.

*گاهی والدین نیازهای خود را روی فرزند خود فرافکنی می کنند و توقع دارند فرزند آنان به جایی که خودشان نرسیده اند، برسد. در واقع برای چنین والدینی، فرزندان پلی هستند برای محقق کردن آرزوهایشان. این همان نکته ای است که شما در پیامکتان به آن اشاره کرده اید و باید مراقب باشید، فرزندتان چنین نقشی برای شما پیدا نکند.

*همچنین به فرزند خود برای تهیه یک برنامه درسی مناسب برای استفاده مفید از اوقات فراغت و همچنین توجه ویژه به دروس، کمک کنید.

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
7 + 3 =

آخرین‌ها